Zintegrowane zapobieganie i ograniczanie zanieczyszczeń (ang. IPPC)
Dokument referencyjny dla Najlepszych Dostępnych Technik (ang. BAT) w przemyśle cementowo-wapienniczym

Dokument ten nie stanowi regulacji prawnej ani żadnego innego zobowiązania do stosowania. Jest to dokument pomocniczy dla przedsiębiorców i dla administracji odpowiedzialnej za ochronę środowiska i wydawanie pozwoleń zintegrowanych. Zgodnie z Dyrektywą IPPC każdą instalację przemysłową należy traktować indywidualnie i na drodze negocjacji ustalać warunki jej funkcjonowania.
Zamieszczony poniżej dokument referencyjny, dotyczący Najlepszych Dostępnych Technik (BAT) dla przemysłu cementowo-wapienniczego został przygotowany przez sewilskie Biuro EIPPCB (dostępny w języku angielskim na stronie: http://eippcb.jrc.es/) i jest polskim tłumaczeniem wykonanym na zlecenie Ministerstwa Środowiska.

Dyrektywa 96/61/WE z 24 września 1996 w sprawie zintegrowanego zapobiegania i ograniczania zanieczyszczeń, zwana popularnie Dyrektywą IPPC (od ang. tytułu Integrated Pollution Prevention and Control) to jeden z najważniejszych aktów prawnych Unii Europejskiej w dziedzinie ochrony środowiska. Dyrektywa weszła w życie 24 września 1996 roku. Przewidziano dwa podstawowe instrumenty dla wdrożenia Dyrektywy. Są to najlepsze dostępne techniki (ang. BAT – Best Available Techniques) i pozwolenia zintegrowane. Prowadzenie działalności zgodnie z wymogami najlepszej dostępnej techniki oznacza stosowanie takich dostępnych dla danej gałęzi przemysłu technik, które pozwolą na osiągnięcie efektywnego ogólnie wysokiego poziomu ochrony środowiska przy jednoczesnym uwzględnieniu kryterium ekonomicznego.
Zintegrowane podejście do ochrony środowiska nakłada nowe obowiązki nie tylko na prowadzącego instalację, ale i na organy administracji, od których wymaga się odmiennego niż do tej pory podejścia do ustalenia warunków korzystania ze środowiska. Zasada minimalizacji oddziaływań na środowisko widziane jako całość zmusza do indywidualnego podejścia do poszczególnych instalacji i negocjowania warunków pozwolenia z właściwymi organami administracji. Pozwolenia zintegrowane to instrument administracyjno-prawny, mający na celu zapewnienie zapobiegania powstawaniu emisji zanieczyszczeń z instalacji przemysłowych, a jeśli to nie jest możliwe, to ograniczania wszelkich zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza, wody i gleby tak, aby zapewnić wysoki stopień ochrony środowiska jako całości. Na terenie zakładu, do którego prowadzący instalację wymagającą pozwolenia zintegrowanego posiada tytuł prawny, mogą funkcjonować także inne instalacje, nie wymagające pozwolenia zintegrowanego. W takim przypadku dla ich eksploatacji konieczne jest uzyskanie pozwoleń “sektorowych”, jeżeli tylko wymóg uzyskania takich pozwoleń wynika z przepisów szczegółowych.
Podstawowe zasady systemu pozwoleń zintegrowanych oraz ogólne wymagania dotyczące zawartości wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego i samego pozwolenia, kontroli, udziału społeczeństwa w procesie wydawania pozwolenia, dostępu do informacji, a także wymagania w stosunku do programów dostosowawczych i postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko określa w Polsce ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zmianami) oraz akty wykonawcze do w/w ustawy.

Dodatkowe dokumenty na stronie Ministerstwa Środowiska: http://ippc.mos.gov.pl/preview/pl/ippc-ps_index.html